19 września 2016,  Strefa zielarsko-medyczna

Srebro koloidalne (Argentum colloidale) tzw. kolargol

Właściwości srebra koloidalnego

Srebro koloidalne ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze. Jest w stanie zniszczyć pleśń, drożdżaki, bakterie E.coli i gronkowce odporne na antybiotyki. Działa ono jak naturalny antybiotyk – w ciągu zaledwie kilku minut zabija około 650 chorobotwórczych mikroorganizmów.

Obecnie w medycynie srebro koloidalne stosowane jest jako środek antyseptyczny. W okulistyce wykorzystuje się je w postaci kropli do oczu lub maści przy leczeniu bakteryjnego zapalenia spojówek. W dermatologii stosuje się maści i roztwory ze srebrem koloidalnym przy trudno gojących się ranach, oparzeniach i owrzodzeniach.

Srebro koloidalne dostępne w aptekach w suplementach diety wspomaga leczenie grypy, przeziębienia, zapalenie oskrzeli, anginę, katar, kaszel i opryszczkę. Kolargol ma szerokie zastosowanie również przy problemach skórnych – leczy egzemy, łojotok, trądzik, liszajec, łuszczycę, grzybicę. Srebro koloidalne zalecane jest również przy zapaleniach pęcherza moczowego, jelita grubego, błony śluzowej żołądka, grypie żołądkowej oraz infekcjach pasożytniczych. Dopuszczalna dzienna dawka to 0,014mg na kilogram masy ciała. W każdym przypadku przyjmowanie preparatów ze srebrem koloidalnym należy skonsultować z lekarzem.

Człowiek jest poddawany działaniu srebra codziennie, głównie poprzez oddychanie, picie wody, spożywanie żywności. Naukowcy oceniają, że 98-99% dostarczanego srebra jest wydalane z organizmu na drugi dzień, a pozostałe 1-2% kumuluje się w organizmie człowieka.

Właściwości lecznicze tego metalu znali i wykorzystywali starożytni Grecy i Rzymianie. W XIV w. w czasie epidemii dżumy matki dawały dzieciom do ssania srebrne łyżeczki, co miało zapobiegać zarażeniu. Najmniej ucierpiała wówczas arystokracja, która jadła srebrnymi sztućcami ze srebrnych półmisków. Marynarze do beczek z wodą i winem wrzucali srebrne monety. Podczas I wojny światowej przeciw infekcjom wykorzystywany był również związek srebra. Metal ten, jako jeden z nielicznych wykazuje efekt oligodynamiczny, polegający na samodezynfekcji. Dlatego w medycynie srebro stosuje się tam, gdzie występuje ryzyko zakażenia bakteryjnego (np. srebrem pokryte są narzędzia chirurgiczne i cewniki).

Srebro koloidalne jako środek bakteriobójczy wykorzystywane jest również w preparatach do odkażania skóry (niszczy bakterie rozkładające pot), płukania jamy ustnej, jako środek dezynfekujący w pomieszczeniach sanitarnych. Dodany do płukania tkanin, chroni przed rozwojem mikrobów. Można go również wykorzystać jako środek grzybobójczy w ochronie roślin.

Srebro koloidalne – skutki uboczne

Srebro koloidalne przyjmowane w wysokich dawkach może spowodować srebrzycę (argyria). W wyniku nadmiernej kumulacji cząsteczek srebra w skórze właściwej przybiera ona kolor szaroniebieski (szczególnie gdy jest poddana działaniu promieni słonecznych). Jeżeli chory regularnie stosował krople do oczu zawierające srebro, zabarwienie zmieniają też gałki oczne.

Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych wykazały, że podwyższona zawartość srebra w organizmie nie powoduje zmian patologicznych ani stanów zapalnych.